Estağfurullah darlamadınız. Bende ilk öğrendiğimde Googleden hemen araştırmaya başladım ki kafamda neler kurdum bir bilseniz. Haftalarca kendimi yedim artık baba olamayacağım bütün hayatım bitti falan diye düşündüm. Ve ilk ilişkimden 33 yaşında kapmışım. Zaten baba olabilmek için başka bir rahatızlıkla uğraşırken birde bu olunca yaşamaya dair bütün ümidim bitmişti. Araştırma yaparken formu keşfettim. Bu hastalığı atlatan insanların varlığı görmek bana bir ışık oldu. Buradan yeri gelmişken Arya hanıma teşekkür ederim. Bir sürü doktor videosu izledim ve bu hastalığı vucudundan atabileceğine olan inancım giderek arttı. İlk öğrenme şoku hepimizde oluyor ve aklımıza hemen en kötü senaryolar geliyor maalesef. Bu hastalıkta psikoloji çok önemli bence. İyileşmek inanmakla başlar demişti doktorum bende öyle yapmaya çalışıyorum. Lütfen korkmayın endişelenmekte haklısınız ama düzenli bir takiple kanser olma riskiniz çok öok az. Bu hastalığı yenmek blraz sabır gerektiriyor sadece.