Kolposkopi ve biyopsi bende anestezi olmadan yapıldı. Ben anestezi olacak zannedip (çünkü asistan öyle söylemişti, burayı netleştirin mutlaka) sabah aç karna gitmiştim. Doktor geldi direkt olaya başladı. Ben de dilim tutulmuş gibi e hani anestezi olacaktı diyemedim.

Zaten karnım aç, azıcık da olayın psikolojisiyle, "şu an napıyorlar acaba" hissiyle, biraz da doktor ve asistanının işlem esnasında işlemle ilgili konuşmalarından ötürü bir ara tansiyonum düştü gözlerim karardı. Ama günün sonunda işlem en fazla 20 dk sürüyor. Ben sonrasında bir 10 dk daha uzanabilir miyim diye rica etmiştim. Kabul ettiler.

Burda biraz da olayın psikolojik yükünü taşıyorsunuz, o var. Ben çok ağlak biri olmamama rağmen sürekli ağlayasım geliyordu. Daha henüz hpvyi idrak edememişken kolposkopi olmak, beni nasıl bir süreç bekliyor gibi düşünceler ağırlık yapıyor insan zihninde. Sanırım onun bi depresifliği vardı üstümde kolposkopi günü. Bir de yalnız hissediyordum içten içe.

Fiziksel olarak hissettiğiniz en büyük şey sıktıkları solüsyonun hafif yakması (yaraya ilaçlı krem sürer gibi bir yanma hissi) ve basınç hissi. İşlem bitince gayet ayağa kalkıp eve dönüyorsunuz. Benim biraz kanamam biraz da ağrım olmuştu sonrasında ama yönetilemeyecek bir şey değil. Şimdi yeniden kolposkopi olmam gerekse daha soğuk kanlı girerim herhalde işleme.

Kolposkopiden sakın endişe etmeyin, bu süreçteki en kesin tanı yöntemi budur. Sizi düşürse düşürse benim gibi psikolojik yükünüz düşürür. Bu sebeple gücünüzü toplayın ve rahatça girin işleme

Gelebilecek en kötü sonuç cin3 olur. Kaldı ki onun da çözümü var zaten. Forumda kolposkopi, leep vb işlemlerin konuşulduğu ayrı bir alan var, ordaki deneyimleri de okuyabilirsiniz.

Geçmiş olsun, sevgiler