Merhaba arkadaşlar ailenizde veya arkadaşlarınızdan hpv olduğunuzu bilenler var mı ? Yoksa bu süreci tek başınıza mı atlatıyorsunuz ?
Yazdırılabilir Görünüm
Merhaba arkadaşlar ailenizde veya arkadaşlarınızdan hpv olduğunuzu bilenler var mı ? Yoksa bu süreci tek başınıza mı atlatıyorsunuz ?
Arkadaslarim biliyo dedtek oluyolar tabi ama ailenin bu tarz durumlari bilmesi destekten cok köstek olabilir o yuzden aile bilmiyoAlıntı:
Mertt Nickli Üyeden Alıntı
Benim ailem biliyor, bekarım ayrıca.Söylemeden kendim maddi manevi altından kalkamazdım o yüzden bir nevi söylemek zorunda kaldım.Destek oldukları zamanda çoook oldu haksızlık edemem ama duygusal olarak onlarda etkilendiği için biraz da zor bir durum.
Kız kardesim ve çok yakın bir arkadaşım biliyor. Sağolsun doktorumun çok desteği oldu. Ben ağlayıp uzulunce aileme durumu kist var olarak aktardı. 6 ayda bir kontrole gelmesi gerekiyor dedi. Yoksa yaşadığım zorluğu asla aciklayamazdim aileme. Uzulmelerini istemem hem de riskli iki tip taşırken
Ameliyata tek başına girip anestezi yan etki yapınca anneme söylemek durumunda kalmıştım..yakın bir kız arkadaşım biliyor sağolsun en büyük desteği o verdi..anneler çok üzülüyor zaman zamanda bu üzüntü patlamaya dönüşebiliyor ,hassas bir dönem yanlış anlaşılmalar ben öyle demek istemedimler yaşanıyor ama insan en çok o zaman inciniyor..bence insanın sevdiği kişide bilmeli bu onun en doğal hakkı gitmeside bir o kadar doğal geliyor bana, herkes bu düşünceyle yasamak istemeyebilir ama söylenmeli ve başında konuşulmali sonra neden söylemedin yalancı konumuna düşmemek için,bazılarımız uygun zamanı düşünüyor ama vakit çok hızlı geçiyor insan bazen sadece nasıl söyliyeceğini bilemiyor..
Birde masraflı bir hastalık , bazı durumlarda insan en başta ailem bilmesin üzülmesinler diyor, ama maddi anlamda destek almak için ve aynı evde riski anlatabilmek için ilk başlarda insan telaşlanıyor çünkü zamanla okudukça ögrendikçe doğruları ayırt ediyor, zaten kizkardeşin yada ablan varsa gerçekden destek oluyorlar insanın en değerli varlığı yine ailesi..
İlk başlarda tektim.İlk koterimi olduktan sonra dayanamayıp anneme açtım konuyu sağolsun kendisi arkadaş gibi olmuştur.Bu tarz konularda da hep yanımda olmuştur.Sağolsun destek verdi.Sonra çok güvendiğim 24 yıllık 3-4 arkadaşıma söyledim.Söyleseydin koter zamanı yanında olurduk dedi sağolsunlar.En son yakın zamanda ise sevgilime açtım konuyu, o da sağolsun her zaman yanımda olacağını söyledi.Maddiyat olarak kimseye ihtiyaç duymadım.Sadece annem babam durumu bildiği için eve yardımı biraz kesebileceğimi söyledim sağolsun anlayışla karşıladılar.