Biliyor mu gençler? benim ailem hiçbir zaman bilmedi.
Yazdırılabilir Görünüm
Biliyor mu gençler? benim ailem hiçbir zaman bilmedi.
Benimki biliyor
ne reaksiyon verdi zuzu?
Başta çok tepki verdi ama sonra alıştı bana yardımcı oldu çok hiçbir aile çocuğu atmaz evlat gerçekten farklı bir duygu. Daha güçlü hissediyor ama insan aile bilince
kesinlikle canım ailem bilseydi mesela daha da güçlü olurdum
Hiç çok eşli veya gecelik ilişkilerim olmadı. Bir kez oldu ve onda da korumalıydım biraz garibime gidiyor. Millet neler yapıyor bu hastalığı kapmıyor yani çevremdekiler ben ise bir hataya düştüm garip aileme söyleme utandığım için söylemedim ama tek kalmaktan da sıkıldım anneme söylemeyi düşünüyorum
Bende tek mücadele edenlerdenim söylesem Yanımda olurlardı ama onları üzmek ve hayal kırıklığına uğratmak istemedim hepimizden birer savaşçı yarattı hpv :cool:
Kesinlikle melek ben de aynı sebepten söylemedim onların gözündeki arya'yı bozmak istemedim.
hep caliskan saygin sessiz bir insandim hemsirelik 2. sinifim ve birden 3 yil onceki temastan 4 ay onceye kadar hic bir sigil yoktu bir anda agzimda ve genital bolgemde cikti ve cok ic bolgelerde arkadaslarim hocalarim cok yardimci olsada son 4 ayda cok yoruldum ailem bilse destek olmak yerine beni suclardi bende tek basima savaşıyorum. sigillerimi devlet hastanesinde yaktirip otobuse binip acilar icinde tek basima eve dondugum gunu asla unutmucam allah kimsrye yasatmasin
Benimkiler biliyor. Tepki; Üniversite zamanından belliydi zaten.
Benimkilerde biliyor tepkileri hiç beklemediğim şekilde oldu. Niye daha önce söylemedin beraber mücadele ederdik herşeyden önce senin sağlığın önemli dedi canım ailem :) çokta destek oldular.
Dark, ne güzel ya senin adına cok sevindim. ailenin yanında olması cok saglam bir güç veriyor. cinsiyetin erkekti di mi senin? :)
Evet erkeğim ama normalde ailem aşırı tutucu ve dindardır çok korkuyodum söyleme ama saolsunlar haklarını ödeyemem cidden :)Alıntı:
Arya Nickli Üyeden Alıntı
Ben aileme kolposkopi sonrası biyopsi sonuçları gelince söylemiştim. Leep yapılacağı belli olmuştu. Konuya hakim olmuştum artık :) Daha önce de söyleyebilirdim ancak patolojiyi beklerken o stresi yaşamalarını istemedim. Hatta doktorum Cın1 çıkarsa söylemene gerek bile yok bunlar çok normal demişti. Ancak operasyon olacağı kesinleşince söyledim. Her zaman her konuda bana çok destek oldular. Ameliyata annem, babam ve abimle birlikte gittik. Gerçekten çok şanslı olduğumu biliyorum.
Süper yaa, keşke herkes sen gibi şanlı olabilse. En başta kendim.. anneme söyleyebilirim belki ama babama bahsedemem bile.. hem hpv hem baba savaşı ��Alıntı:
kraker Nickli Üyeden Alıntı
Benim ailem bilmiyor. Bildiklerinde de beni kabul etmeyeceklerine eminim ki bakireliğe çok önem veriyorlar. :( Tek başına mücadele etmek gerçekten zor. Hastaneye ilk gidişimdeki yaktırma işlemi yaptığım günü unutamıyorum ben de. Çok zor bir şeydi kabullenmek. Hâlâ kabul edemedim belki öylesine enfeksiyon falan kapmışımdır bunlar da o yüzden çıkmıştır keşke diyorum ama bakalım bir ay sonra test yaptıracağım. O zaman türü vs ortaya çıkacak
Bir kücük hpv'li, sıkma canını ben de tüm süreçleri çok zor ve yalnız atlattım. Ben de aileme söylemedim. Bakireliğe çok önem veriyorlar mı bilmiyorum ama tipik türk ailesi, ailem dindar-mutaasıp değiller ama illaki bakirelik konusuna üzülürler. Türk aile sisteminde kızının bakire olmadığını bilip ''amaaan canım nolcaaak'' diyen bir aile görmedim varsa da %5 falandır onlar sanırım. O sebeple ben de söylememeyi tercih ettim.
Ben de söyledim sadece anneme hiç tahmin ettiğim gibi tepkiler vermedi benim için nedir ne değildir diye araştırmaya başladı. İnsana güç veriyor :)
Ben aileme soyleyemiyorum. Kolposkopiyi de onlar yurtdisina cikinca yaptiracagim. Cinsellik yasadigima degil de bu hastaliga yakalanmis olduguma cok uzulurler diye soyleyemiyorum. Biraz sacim dokulse annem kahroluyor bir de bunu bilse toparlayamaz gibime geliyor. Bide annem hep kotuyu dusunur o yuzden bunun gelip gecici bir sey oldugunu istesem de anlatamam ona.. tek basina mucadele zor arkadaslar ailenin imkanlarindan faydalanamamak zor.. Sirf bu yuzden elim kolum baglandi caresiz hissediyorum kotu bir his gercekten :(
Bu meselenin en can alıcı noktası da bu gibi, bir tek abime söyleyebildim o da aylar sonra. Maddi açıdan hala zor, ama manevi açıdan daha zor. Anneme aşı mı olsam derken geçen sene, eylülde bu virüsle tanışmam gerçekten üzdü. Seyreden üç günde zor toparladığım kolposkopide bekleme odasının en genci bendim. 20 yaşında bununla aileden uzak tek başıma uğraşmak bünyeme ağır geliyor. Söylesem bir türlü, söylemesem :/ Belki sonuçlara göre hareket ederim ben de.
bu mesaj tarafimca silindi.