Ne Yazık ki HPV ile Tanıştım

Selamlar,

Ben 25 yaşındayım. Bundan yaklaşık 1 buçuk ay önce vajinal bölgemde pütürtüler fark ettim. Bu pütürtülerin yanı sıra zamanla siğil de çıkmaya başladı. Hemen özel bir hastaneye gittim. Doktor muayene ettiğinde siğilleri görünce HPV olduğumu söyledi. Smear yaptırdım. Smear'im temiz çıktı. Ancak yakma işlemini ailemle yaşadığım için korktum ve yaptıramadım.

Bu olayın üzerinden yaklaşık 20 gün geçtikten sonra birkaç gün önce şehir değiştirdim ve arkadaşımla birlikte devlet hastanesinde kadın doğuma gittik. Kadın doğum siğillerin anüse yaklaştığını söyleyerek genel cerrahiye yönlendirdi. O an gerçekten hayatım bitmiş gibi hissettim. Aynı gün genel cerrahiye gittim ve görünen siğillerin yakılabileceğini söyledi. Ayrıca çok büyük bir HPV, HIV ve AIDS salgını olduğunu, benim yaşlarımda birçok genç kadının geldiğini üzülerek söyledi.

Bir yandan bağışıklık sistemi hastalığım olduğu için çok korktum. Aynı zamanda ailemden gizli bir şekilde bu süreci yaşamaya çalışmak beni gerçekten çok yordu. Çünkü benim ailemin kesinlikle kabul edebileceği bir durum değil bu.

Dün özel hastanede HPV Smear'imi de verdim. Devlet hastanesindeki doktor şu an pek de gerekli olmadığını, yaşımın genç olduğu için kendi kendine yenebileceğini söylemişti ama bu belirsizlikle yaşamak yerine testi vermeyi tercih ettim. Çünkü gerçek anlamda uzun yıllardır yaşamadığım kadar büyük bir anksiyete krizinin içine düştüm.

Dün gittiğim özel hastanedeki doktor kontrollerinin ardından HPV Smear'imin %80 temiz çıkacağını düşündüğünü söyledi. Zaten yüksek riskli çıkarsa da herhangi bir şey yapılmayacağını, sadece düzenli test yaparak negatife döndü mü diye bekleyeceğimizi söyledi. Ve istersem yarın hemen yakma işlemini de yaptırabileceğimi söyledi. Bu arada 4k fiyat verdiler bana. Belki faydası olur size diye eklemek istedim.

Açıkçası bu durumda benim için paranın hiçbir önemi yok. Çünkü her şeyden önemlisinin kendi sağlığım olduğunu düşünüyorum. Özel hastanedeki randevumun ardından devlet hastanesindeki doktorumun yanına geçtim. O da sakinleşmemi, korkulacak bir durumun olmadığını söyledi. Anesteziyle görüştük ve genel anestezi olmayacağını, sadece bayıltılacağımı söylediler. Onlar da bana 1 hafta sonra yakma işlemi için gelmemi söylediler.

Tedavi süreci hakkında detaylı bilgi almak inanın beni çok rahatlattı. Çünkü günlerdir saçlarım beyazlamış gibi hissediyordum. Ne yemek yiyebildim, ne uyuyabildim, uyuduğumda da düşüncelerim yüzünden uyandım. Hayatım tam anlamıyla durdu. Arkadaş çevremde HPV ile mücadele eden tanıdıkları olan kişler benimle konuşarak beni rahatlattılar. Çoğunda yüksek riskli HPV olduğunu ama zamanla yendiklerini öğrendim. AHCC'yi de bu kişilerden biri önerdi bana. Onu da alıp başlayacağım bir an önce.

Bu süreci ailesinden gizli bir şekilde yürütmeye çalışan arkadaşlar beni anlayacaktır. Gerçekten çok yıpratıcı oldu. Örneğin devlet hastanesindeki operasyonum için telefonuma SMS geldi. Ben saatlerce "Acaba bu SMS babama da gitmiş midir?" diye düşüncelere daldım. Anlayacağınız büyük bir overthinking döngüsüne girdim. Gittiğim her iki doktor da bana sakin olmamı söylese de artık operasyonun gerginliğinden çok ailem öğrenir mi gerginliğine döndü benimkisi. Bir de burayı keşfettim ve saatlerdir okuduğuma göre bazılarının siğilleri tekrarlamış. Bu da beni korkuttu açıkçası. Her hasta biriciktir ama nihayetinde okudukça insan korkmuyor değil.

Bu arada yaptığım ilk şeylerden biri e-Nabız'ımdaki ayarlarda hasta yakını kısmına arkadaşımın telefon numarasını eklemek ve sadece muayene olduğum doktorun verilerimi görebilmesi seçeneğini işaretlemek oldu. Ailemdeki herhangi bir kişiye gittiği doktor veya sağlık kuruluşu bu konuda bilgi verir mi? Bunun stresi yüzünden midemde yara açılmış gibi hissediyorum.

HPV psikolojimi gerçekten alt üst etti. Yazdıklarımdan da anlayabileceğiniz üzere overthinking'e çok müsat bir yapım var. Ailesinden gizli bir şekilde bu süreci tamamlayanlar yazabilirse belki ben de biraz daha iyi hissederim. Bir hafta sonra operasyonum var, onun hakkında da burayı güncelleyeceğim. Umarım her şey hepimiz için çok güzel olur. Tek dileğim bu.

Alıntı:

---

trying Nickli Üyeden Alıntı

Selamlar,

Ben 25 yaşındayım. Bundan yaklaşık 1 buçuk ay önce vajinal bölgemde pütürtüler fark ettim. Bu pütürtülerin yanı sıra zamanla siğil de çıkmaya başladı. Hemen özel bir hastaneye gittim. Doktor muayene ettiğinde siğilleri görünce HPV olduğumu söyledi. Smear yaptırdım. Smear'im temiz çıktı. Ancak yakma işlemini ailemle yaşadığım için korktum ve yaptıramadım.

Bu olayın üzerinden yaklaşık 20 gün geçtikten sonra birkaç gün önce şehir değiştirdim ve arkadaşımla birlikte devlet hastanesinde kadın doğuma gittik. Kadın doğum siğillerin anüse yaklaştığını söyleyerek genel cerrahiye yönlendirdi. O an gerçekten hayatım bitmiş gibi hissettim. Aynı gün genel cerrahiye gittim ve görünen siğillerin yakılabileceğini söyledi. Ayrıca çok büyük bir HPV, HIV ve AIDS salgını olduğunu, benim yaşlarımda birçok genç kadının geldiğini üzülerek söyledi.

Bir yandan bağışıklık sistemi hastalığım olduğu için çok korktum. Aynı zamanda ailemden gizli bir şekilde bu süreci yaşamaya çalışmak beni gerçekten çok yordu. Çünkü benim ailemin kesinlikle kabul edebileceği bir durum değil bu.

Dün özel hastanede HPV Smear'imi de verdim. Devlet hastanesindeki doktor şu an pek de gerekli olmadığını, yaşımın genç olduğu için kendi kendine yenebileceğini söylemişti ama bu belirsizlikle yaşamak yerine testi vermeyi tercih ettim. Çünkü gerçek anlamda uzun yıllardır yaşamadığım kadar büyük bir anksiyete krizinin içine düştüm.

Dün gittiğim özel hastanedeki doktor kontrollerinin ardından HPV Smear'imin %80 temiz çıkacağını düşündüğünü söyledi. Zaten yüksek riskli çıkarsa da herhangi bir şey yapılmayacağını, sadece düzenli test yaparak negatife döndü mü diye bekleyeceğimizi söyledi. Ve istersem yarın hemen yakma işlemini de yaptırabileceğimi söyledi. Bu arada 4k fiyat verdiler bana. Belki faydası olur size diye eklemek istedim.

Açıkçası bu durumda benim için paranın hiçbir önemi yok. Çünkü her şeyden önemlisinin kendi sağlığım olduğunu düşünüyorum. Özel hastanedeki randevumun ardından devlet hastanesindeki doktorumun yanına geçtim. O da sakinleşmemi, korkulacak bir durumun olmadığını söyledi. Anesteziyle görüştük ve genel anestezi olmayacağını, sadece bayıltılacağımı söylediler. Onlar da bana 1 hafta sonra yakma işlemi için gelmemi söylediler.

Tedavi süreci hakkında detaylı bilgi almak inanın beni çok rahatlattı. Çünkü günlerdir saçlarım beyazlamış gibi hissediyordum. Ne yemek yiyebildim, ne uyuyabildim, uyuduğumda da düşüncelerim yüzünden uyandım. Hayatım tam anlamıyla durdu. Arkadaş çevremde HPV ile mücadele eden tanıdıkları olan kişler benimle konuşarak beni rahatlattılar. Çoğunda yüksek riskli HPV olduğunu ama zamanla yendiklerini öğrendim. AHCC'yi de bu kişilerden biri önerdi bana. Onu da alıp başlayacağım bir an önce.

Bu süreci ailesinden gizli bir şekilde yürütmeye çalışan arkadaşlar beni anlayacaktır. Gerçekten çok yıpratıcı oldu. Örneğin devlet hastanesindeki operasyonum için telefonuma SMS geldi. Ben saatlerce "Acaba bu SMS babama da gitmiş midir?" diye düşüncelere daldım. Anlayacağınız büyük bir overthinking döngüsüne girdim. Gittiğim her iki doktor da bana sakin olmamı söylese de artık operasyonun gerginliğinden çok ailem öğrenir mi gerginliğine döndü benimkisi. Bir de burayı keşfettim ve saatlerdir okuduğuma göre bazılarının siğilleri tekrarlamış. Bu da beni korkuttu açıkçası. Her hasta biriciktir ama nihayetinde okudukça insan korkmuyor değil.

Bu arada yaptığım ilk şeylerden biri e-Nabız'ımdaki ayarlarda hasta yakını kısmına arkadaşımın telefon numarasını eklemek ve sadece muayene olduğum doktorun verilerimi görebilmesi seçeneğini işaretlemek oldu. Ailemdeki herhangi bir kişiye gittiği doktor veya sağlık kuruluşu bu konuda bilgi verir mi? Bunun stresi yüzünden midemde yara açılmış gibi hissediyorum.

HPV psikolojimi gerçekten alt üst etti. Yazdıklarımdan da anlayabileceğiniz üzere overthinking'e çok müsat bir yapım var. Ailesinden gizli bir şekilde bu süreci tamamlayanlar yazabilirse belki ben de biraz daha iyi hissederim. Bir hafta sonra operasyonum var, onun hakkında da burayı güncelleyeceğim. Umarım her şey hepimiz için çok güzel olur. Tek dileğim bu.

---

öncelikle çok geçmiş olsun umarım kısa sürede atlatırsın ki bence atlatman çok kolay olacak. tip baktırsan sanki daha iyi olacağını düşünüyorum süreci birazda hpv nin riskli tür olup olmadığı belirliyor bence. Çoğu kişi ailesinden habersiz bu süreci yönetiyor maalesef bende onlardan biriyim . Ailem paylaşsam yanımda olur ama çok üzülür insan bu sebepten bile söyleyemiyor bu hatayı yapıp bide onları buna ortak etmek çok zor. Ben ne kadar sakin kalsamda onlar kanserli muamelesi yapardı ve daha kötü olurdum. Sen tek başına da çok güçlüsün hepimiz öyleyiz sakın üzülme bağışıklığını yüksek tut formda yazılanlara dikkat et. Geçecek :)

Merhaba, hepimiz bu panik halini yaşadık. Hepsi boş. Geçiyor merak etme.
HIV olsan aynı şeyi yazmam zor ama HPV geçiyor.
Stres yapma. Belki bu sayede ileride HIV kapma ihtimalinin önüne geçtin.
Şanslısın.
Bir de bu tarafından bak.
HPV halk arasında hastalık sayılmıyor. Halkın %99 u bilmiyor bile.

Alıntı:

---

friday Nickli Üyeden Alıntı

öncelikle çok geçmiş olsun umarım kısa sürede atlatırsın ki bence atlatman çok kolay olacak. tip baktırsan sanki daha iyi olacağını düşünüyorum süreci birazda hpv nin riskli tür olup olmadığı belirliyor bence. Çoğu kişi ailesinden habersiz bu süreci yönetiyor maalesef bende onlardan biriyim . Ailem paylaşsam yanımda olur ama çok üzülür insan bu sebepten bile söyleyemiyor bu hatayı yapıp bide onları buna ortak etmek çok zor. Ben ne kadar sakin kalsamda onlar kanserli muamelesi yapardı ve daha kötü olurdum. Sen tek başına da çok güçlüsün hepimiz öyleyiz sakın üzülme bağışıklığını yüksek tut formda yazılanlara dikkat et. Geçecek :)

---

Dediğin gibi virüsün türünü öğrenmek için HPV Smear testini yaptırdım. 10-15 gün sonra sonuçları öğreneceğim. O zaman yine burayı güncellerim.

Ben ailemin olumsuz tepkisini kestirebildiğim için söylemeyi aklımdan bile geçirmedim açıkçası. Gerçekten iyi olmak tek isteğim. Çok korkuyorum, bir an bile düşünmeden duramıyorum. Bu yazdıkların için çok teşekkür ederim bana gerçekten moral oldu.

Bu süreci tek başıma atlatamazdım herhalde. En yakın arkadaşıma buradan teşekkür ediyorum. Bunu okuduğunu biliyorum. :')

Hepimiz en yakın zamanda çok iyi olalım. Tek dileğim bu.

Bu arada koterle yakılma işlemi hakkında bilgi alabilir miyim eğer bu süreci geçirdiysen? Acı oluyor mu? Ne kadar sürüyor işlem? Bayıltma diyorlar ya onun etkisi ne zaman geçer? Kafamda böyle sorular var doktorum artık delirdiğimi düşünmesin diye soramadım. :')

Çok teşekkür ederim. Yalnız olmadığımı bilmek iyi hissettiriyor. Zaten ilk öğrendiğimde HIV olduğumu sanıp ekstra paniklemiştim. :D Ama bu operasyon falan çok büyük geldi gözüme bir anda. Ben her şeyin çok daha basit ve komplike olmayan bir şekilde çözüleceğine kendimi şartlamıştım. Tüm bu süreç şimdiden çok yorucu ve bunaltıcı oldu. Ama umarım HPV Smear sonuçlarım tertemiz geldiğinde korkum da bitecek.

Alıntı:

---

trying Nickli Üyeden Alıntı

Selamlar,

Ben 25 yaşındayım. Bundan yaklaşık 1 buçuk ay önce vajinal bölgemde pütürtüler fark ettim. Bu pütürtülerin yanı sıra zamanla siğil de çıkmaya başladı. Hemen özel bir hastaneye gittim. Doktor muayene ettiğinde siğilleri görünce HPV olduğumu söyledi. Smear yaptırdım. Smear'im temiz çıktı. Ancak yakma işlemini ailemle yaşadığım için korktum ve yaptıramadım.

Bu olayın üzerinden yaklaşık 20 gün geçtikten sonra birkaç gün önce şehir değiştirdim ve arkadaşımla birlikte devlet hastanesinde kadın doğuma gittik. Kadın doğum siğillerin anüse yaklaştığını söyleyerek genel cerrahiye yönlendirdi. O an gerçekten hayatım bitmiş gibi hissettim. Aynı gün genel cerrahiye gittim ve görünen siğillerin yakılabileceğini söyledi. Ayrıca çok büyük bir HPV, HIV ve AIDS salgını olduğunu, benim yaşlarımda birçok genç kadının geldiğini üzülerek söyledi.

Bir yandan bağışıklık sistemi hastalığım olduğu için çok korktum. Aynı zamanda ailemden gizli bir şekilde bu süreci yaşamaya çalışmak beni gerçekten çok yordu. Çünkü benim ailemin kesinlikle kabul edebileceği bir durum değil bu.

Dün özel hastanede HPV Smear'imi de verdim. Devlet hastanesindeki doktor şu an pek de gerekli olmadığını, yaşımın genç olduğu için kendi kendine yenebileceğini söylemişti ama bu belirsizlikle yaşamak yerine testi vermeyi tercih ettim. Çünkü gerçek anlamda uzun yıllardır yaşamadığım kadar büyük bir anksiyete krizinin içine düştüm.

Dün gittiğim özel hastanedeki doktor kontrollerinin ardından HPV Smear'imin %80 temiz çıkacağını düşündüğünü söyledi. Zaten yüksek riskli çıkarsa da herhangi bir şey yapılmayacağını, sadece düzenli test yaparak negatife döndü mü diye bekleyeceğimizi söyledi. Ve istersem yarın hemen yakma işlemini de yaptırabileceğimi söyledi. Bu arada 4k fiyat verdiler bana. Belki faydası olur size diye eklemek istedim.

Açıkçası bu durumda benim için paranın hiçbir önemi yok. Çünkü her şeyden önemlisinin kendi sağlığım olduğunu düşünüyorum. Özel hastanedeki randevumun ardından devlet hastanesindeki doktorumun yanına geçtim. O da sakinleşmemi, korkulacak bir durumun olmadığını söyledi. Anesteziyle görüştük ve genel anestezi olmayacağını, sadece bayıltılacağımı söylediler. Onlar da bana 1 hafta sonra yakma işlemi için gelmemi söylediler.

Tedavi süreci hakkında detaylı bilgi almak inanın beni çok rahatlattı. Çünkü günlerdir saçlarım beyazlamış gibi hissediyordum. Ne yemek yiyebildim, ne uyuyabildim, uyuduğumda da düşüncelerim yüzünden uyandım. Hayatım tam anlamıyla durdu. Arkadaş çevremde HPV ile mücadele eden tanıdıkları olan kişler benimle konuşarak beni rahatlattılar. Çoğunda yüksek riskli HPV olduğunu ama zamanla yendiklerini öğrendim. AHCC'yi de bu kişilerden biri önerdi bana. Onu da alıp başlayacağım bir an önce.

Bu süreci ailesinden gizli bir şekilde yürütmeye çalışan arkadaşlar beni anlayacaktır. Gerçekten çok yıpratıcı oldu. Örneğin devlet hastanesindeki operasyonum için telefonuma SMS geldi. Ben saatlerce "Acaba bu SMS babama da gitmiş midir?" diye düşüncelere daldım. Anlayacağınız büyük bir overthinking döngüsüne girdim. Gittiğim her iki doktor da bana sakin olmamı söylese de artık operasyonun gerginliğinden çok ailem öğrenir mi gerginliğine döndü benimkisi. Bir de burayı keşfettim ve saatlerdir okuduğuma göre bazılarının siğilleri tekrarlamış. Bu da beni korkuttu açıkçası. Her hasta biriciktir ama nihayetinde okudukça insan korkmuyor değil.

Bu arada yaptığım ilk şeylerden biri e-Nabız'ımdaki ayarlarda hasta yakını kısmına arkadaşımın telefon numarasını eklemek ve sadece muayene olduğum doktorun verilerimi görebilmesi seçeneğini işaretlemek oldu. Ailemdeki herhangi bir kişiye gittiği doktor veya sağlık kuruluşu bu konuda bilgi verir mi? Bunun stresi yüzünden midemde yara açılmış gibi hissediyorum.

HPV psikolojimi gerçekten alt üst etti. Yazdıklarımdan da anlayabileceğiniz üzere overthinking'e çok müsat bir yapım var. Ailesinden gizli bir şekilde bu süreci tamamlayanlar yazabilirse belki ben de biraz daha iyi hissederim. Bir hafta sonra operasyonum var, onun hakkında da burayı güncelleyeceğim. Umarım her şey hepimiz için çok güzel olur. Tek dileğim bu.

---

Merhaba @trying,
Öncelikle çok geçmiş olsun. Burdaki herkes sanırım bu endişeleri yaşadı gerçekten.
Ama benim dikkatimi çeken şey burda, bağışıklık sistemi hastalığın olduğundan bahsetmişsin. AHCC kullanımı bu hastalıklarda önerilmiyor. İnsan hpv ile tanıştığında bir an evvel atmak için herşeyi denemek istiyor. Ama ben bu konuda özellikle doktoruna danışmanı tavsiye ederim.

Bende haşimato hastasıyım. Ek takviye kullanırken bile çok dikkatliyim artık. Takviyeleri fazla abarttığın dönem tiroit değerlerim bozulmuştu çünkü. O bozulma benim aklımı başıma getirdi ve kafama göre davranmıyorum.

Burdaki arkadaşlarda hep doktorunuza danışın diye tavsiye veriyorlar zaten. O yüzden AHCC siparişi vermeden araştırmanı, doktoruna danışmanı önerebilirim bende :)

Umarım çarçabuk atlatırsın 🙏🏻

Cevabın için çok teşekkürler @dikkatli. Bunu söylediğin gerçekten iyi oldu. Gittiğim kadın doğum doktorları pek bilgisi olmadığı için beni bu konuda uyarmamışlardı. Bunu duyduğum çok iyi oldu. AHCC yerine eczanede satılan bağışıklık sistemi güçlendirici takviyeler işime yarar mı? Çünkü hastalığımdan dolayı gerçekten endişeleniyorum.

Bu arada koterle yakma sürecinden geçtiysen bilgi alabilir miyim? Bana lokal olamayacağı, bayıltılacağım söylendi. Ne kadar süre baygın kalacağım? Nasıl olacak her şey? Bilgi alabilir miyim fikrin varsa? :')

Alıntı:

---

trying Nickli Üyeden Alıntı

Cevabın için çok teşekkürler @dikkatli. Bunu söylediğin gerçekten iyi oldu. Gittiğim kadın doğum doktorları pek bilgisi olmadığı için beni bu konuda uyarmamışlardı. Bunu duyduğum çok iyi oldu. AHCC yerine eczanede satılan bağışıklık sistemi güçlendirici takviyeler işime yarar mı? Çünkü hastalığımdan dolayı gerçekten endişeleniyorum.

Bu arada koterle yakma sürecinden geçtiysen bilgi alabilir miyim? Bana lokal olamayacağı, bayıltılacağım söylendi. Ne kadar süre baygın kalacağım? Nasıl olacak her şey? Bilgi alabilir miyim fikrin varsa? :')

---

Ne demek rica ederim. Ben AHCC için de diğer ilaçlar için de kullan yada kullanma diyemem. Kadın doğuma değil de, bağışıklık sistemi hastalığın için gittiğin doktora danışmanı tavsiye ederim. Çünkü bu ilaçlarla bağışıklık sistemini atağa geçirmiş oluyorsun. Ve orayla ilgili bir hastalık varsa, hastalık daha çok artabiliyor. En doğru bilgiyi doktorun verir. Belki seni etkilemeyen bir ilaçtır. Dediğim gibi sadece göz önüne alman gereken önemli detaylardan biri olması için hatırlatma yapmak istedim. Bir yönlendirme ve kullan/kullanma diyemem.

Ben koter yaptırmadım hiç, o konuda da bilgim yok ne yazıkki :(
Umarım kolayca atlatırsın tüm işlemlerini 🙏🏻

Çok çok teşekkür ederim dikkatli. Umarım 13'ünden sonra buraya güzel gelişmeleri yazacağım. :')

Alıntı:

---

trying Nickli Üyeden Alıntı

Cevabın için çok teşekkürler @dikkatli. Bunu söylediğin gerçekten iyi oldu. Gittiğim kadın doğum doktorları pek bilgisi olmadığı için beni bu konuda uyarmamışlardı. Bunu duyduğum çok iyi oldu. AHCC yerine eczanede satılan bağışıklık sistemi güçlendirici takviyeler işime yarar mı? Çünkü hastalığımdan dolayı gerçekten endişeleniyorum.

Bu arada koterle yakma sürecinden geçtiysen bilgi alabilir miyim? Bana lokal olamayacağı, bayıltılacağım söylendi. Ne kadar süre baygın kalacağım? Nasıl olacak her şey? Bilgi alabilir miyim fikrin varsa? :')

---

Merhaba geçmiş olsun öncelikle.
Ben koter işlemi oldum benim anal kısımda siğillerim. Kadın doğum sadece vajinaya her türlü müdahale etse de anal kısmın sadece dışıyla ilgileniyor o yüzden seni genel cerraha yollamış olmalı. Benim de şu an ki aklım olsa ilk genel cerraha giderdim.
Koter bence en etkili yöntem diğerlerine göre. Ben 2 aralıkta ilk işlemi oldum ve şu an tek tük tekrardan çıkardım bi 10 gün içinde tekrardan gitmeyi düşünüyorum. Stres yapma ben stres yaptığım için tekrar ediyor bence. Doktor bana anestezi uyguladı genel anestezi zaten o an hiçbir şey hissetmiyorsun. Yaklaşık 15 dk kadar sürdü benim ki . Ben aileme işlemden çıkınca nasıl bi şeyle karsılacagımı bilmediğim için merdivenden düştüğümü ve hemen hastaneye gittiğimi doktorun da bana ilaç verdiğini ara ara kontrole gideceğimi söyledim. Hatta hala daha 1 ay sonra kontrolüm var diye biliyorlar çünkü 1 ay sonra malum kontrolüm var 😅
İşlemden sonra bende hiç acı olmadı desem yeri. Düştüm demesem de olurmuş sadece tuvalette bazen küçük ağrılar oldu ki benim tam anal kısımda olduğu için belki seni o kadar etkilemez bile. Belki kişiye göre değişir ama bende araştırırken ağrı sızı olmuyor rahat ol demişlerdi. Sende o konuda rahat ol bence.
Ayrıca bende direk ahcc ve diğer vitaminlere yüklendim ama maalesef bende yan etki yapanlar oldu. Şimdi tekrardan kan testi verip daha bilinçli gitmem gerekiyor. Korkulacak bi şey yok en kısa sürede iyileş, iyileşelim inşallah 🫶🏻

Alıntı:

---

trying Nickli Üyeden Alıntı

Selamlar,

Ben 25 yaşındayım. Bundan yaklaşık 1 buçuk ay önce vajinal bölgemde pütürtüler fark ettim. Bu pütürtülerin yanı sıra zamanla siğil de çıkmaya başladı. Hemen özel bir hastaneye gittim. Doktor muayene ettiğinde siğilleri görünce HPV olduğumu söyledi. Smear yaptırdım. Smear'im temiz çıktı. Ancak yakma işlemini ailemle yaşadığım için korktum ve yaptıramadım.

Bu olayın üzerinden yaklaşık 20 gün geçtikten sonra birkaç gün önce şehir değiştirdim ve arkadaşımla birlikte devlet hastanesinde kadın doğuma gittik. Kadın doğum siğillerin anüse yaklaştığını söyleyerek genel cerrahiye yönlendirdi. O an gerçekten hayatım bitmiş gibi hissettim. Aynı gün genel cerrahiye gittim ve görünen siğillerin yakılabileceğini söyledi. Ayrıca çok büyük bir HPV, HIV ve AIDS salgını olduğunu, benim yaşlarımda birçok genç kadının geldiğini üzülerek söyledi.

Bir yandan bağışıklık sistemi hastalığım olduğu için çok korktum. Aynı zamanda ailemden gizli bir şekilde bu süreci yaşamaya çalışmak beni gerçekten çok yordu. Çünkü benim ailemin kesinlikle kabul edebileceği bir durum değil bu.

Dün özel hastanede HPV Smear'imi de verdim. Devlet hastanesindeki doktor şu an pek de gerekli olmadığını, yaşımın genç olduğu için kendi kendine yenebileceğini söylemişti ama bu belirsizlikle yaşamak yerine testi vermeyi tercih ettim. Çünkü gerçek anlamda uzun yıllardır yaşamadığım kadar büyük bir anksiyete krizinin içine düştüm.

Dün gittiğim özel hastanedeki doktor kontrollerinin ardından HPV Smear'imin %80 temiz çıkacağını düşündüğünü söyledi. Zaten yüksek riskli çıkarsa da herhangi bir şey yapılmayacağını, sadece düzenli test yaparak negatife döndü mü diye bekleyeceğimizi söyledi. Ve istersem yarın hemen yakma işlemini de yaptırabileceğimi söyledi. Bu arada 4k fiyat verdiler bana. Belki faydası olur size diye eklemek istedim.

Açıkçası bu durumda benim için paranın hiçbir önemi yok. Çünkü her şeyden önemlisinin kendi sağlığım olduğunu düşünüyorum. Özel hastanedeki randevumun ardından devlet hastanesindeki doktorumun yanına geçtim. O da sakinleşmemi, korkulacak bir durumun olmadığını söyledi. Anesteziyle görüştük ve genel anestezi olmayacağını, sadece bayıltılacağımı söylediler. Onlar da bana 1 hafta sonra yakma işlemi için gelmemi söylediler.

Tedavi süreci hakkında detaylı bilgi almak inanın beni çok rahatlattı. Çünkü günlerdir saçlarım beyazlamış gibi hissediyordum. Ne yemek yiyebildim, ne uyuyabildim, uyuduğumda da düşüncelerim yüzünden uyandım. Hayatım tam anlamıyla durdu. Arkadaş çevremde HPV ile mücadele eden tanıdıkları olan kişler benimle konuşarak beni rahatlattılar. Çoğunda yüksek riskli HPV olduğunu ama zamanla yendiklerini öğrendim. AHCC'yi de bu kişilerden biri önerdi bana. Onu da alıp başlayacağım bir an önce.

Bu süreci ailesinden gizli bir şekilde yürütmeye çalışan arkadaşlar beni anlayacaktır. Gerçekten çok yıpratıcı oldu. Örneğin devlet hastanesindeki operasyonum için telefonuma SMS geldi. Ben saatlerce "Acaba bu SMS babama da gitmiş midir?" diye düşüncelere daldım. Anlayacağınız büyük bir overthinking döngüsüne girdim. Gittiğim her iki doktor da bana sakin olmamı söylese de artık operasyonun gerginliğinden çok ailem öğrenir mi gerginliğine döndü benimkisi. Bir de burayı keşfettim ve saatlerdir okuduğuma göre bazılarının siğilleri tekrarlamış. Bu da beni korkuttu açıkçası. Her hasta biriciktir ama nihayetinde okudukça insan korkmuyor değil.

Bu arada yaptığım ilk şeylerden biri e-Nabız'ımdaki ayarlarda hasta yakını kısmına arkadaşımın telefon numarasını eklemek ve sadece muayene olduğum doktorun verilerimi görebilmesi seçeneğini işaretlemek oldu. Ailemdeki herhangi bir kişiye gittiği doktor veya sağlık kuruluşu bu konuda bilgi verir mi? Bunun stresi yüzünden midemde yara açılmış gibi hissediyorum.

HPV psikolojimi gerçekten alt üst etti. Yazdıklarımdan da anlayabileceğiniz üzere overthinking'e çok müsat bir yapım var. Ailesinden gizli bir şekilde bu süreci tamamlayanlar yazabilirse belki ben de biraz daha iyi hissederim. Bir hafta sonra operasyonum var, onun hakkında da burayı güncelleyeceğim. Umarım her şey hepimiz için çok güzel olur. Tek dileğim bu.

---

Merhabalar @trying, öncelikle çok geçmiş olsun. Çok iyi anladım seni, çok okunaklı ve anlaşılır yazmışsın.

Bu süreci 23 yaşından başlayarak 1,5 yıl ailesinden gizli yürüten (hala da bilmezler) biri olarak tüm kaygılarını o kadar iyi anlıyorum ki! İnan bana o overthing döngüsünden ötürü evde aniden baş dönmelerim, tansiyon düşmelerim oluyordu. Gece aşırı kaygıyla uyuduğum için sabah da çok kaygılı uyanıp tansiyon düşüklüğü yaşadığımda babamla eczaneye gittiğimizde ''aslında benim bi şeyim yok baba sadece çok kaygılıyım bundan ötürü'' diyemediğim oldu defalarca....

Bana bu korkun o günlerimi anımsattı. Ama o günlere dair sana şunu söyleyebilirim. Gerçekten ''geçecek''. Şu an geçmez gibi, zor gibi geliyor biliyorum ama bu günler öyle bir geçiyor ki.. bak benim kaç yıl oldu, 5 yıldır hpv negatifim.. 6.yıla giricem 2023 sonbaharda..

Neyse sen zaten yapman gerekenleri yapıyorsun bu iyi, cinsellikten ve epilasyon olarak jilet kullanmaktan uzak dur. Epilasyon olarak ameliyat eldiveni ile tüyleri alma, makasla kısaltma, makina ile kısaltma yapabilirsin sigillere degmeden, çooook gerektiğinde (!) tüy dökücü krem yapabilirsin ama sürekli tavsiye etmem.

Bağışıklık hastalığın olduğunu söylemişsin, ahcc otoimmun rahatsızlığı olan hastalarda pek kullanılması tavsiye edilen bir takviye değil, sende ne var bilmiyorum ama hashimato hastaları vardı forumda mesela.. Ahcc kullanmasan bile d vitamini seviyeni yükseltmeye calısmanı öneririm hpv'de önemli yeri var. Düşük seviyede olursa yenmen zor olur. Sigara kullanıyorsan mutlaka bırak derim, yani en azından bir süre bırak bünyen bi kendine gelsin, sonra çoook istiyorsan 1-2 tane içersin (aslında içmemen çok daha iyi tabi)

Benim tavsiyelerim bu şekilde, sigil çıktıkça yaktırılmalı, kriyoterapiyi de düşünebilirsin daha basit bir yöntem, dermatologlar yapıyor, anestezi yok, şak diye hızlıca bitiyor, ben zamanında çok kriyoterapi yaptırdım.

Benim de anal bölgede biraz siğillerim var. Hep genital bölgede duyduğum için biraz endişelenmeye başlamıştım ama senden duyunca çok daha iyi hissettim. Genel cerrahi pek de incelemedi açıkçası ama dıştakileri yaktır, içerde varsa onu gastroenterolojiye gidip öğrenirsin anca dedi. Yaktırma işleminden yaklaşık 10 gün sonraya gastroenteroloji randevusu buldum, ona gideceğim kontrol için. Senin iç kısımda hiç siğil var mıydı? Doktor bana anal ilişkiye girip girmediğimi sordu, ben de hiç girmediğimi söyleyince bu sayede içerde olmasına pek ihtimal vermediğini söyledi.
O kadar iyi anlıyorum ki, günlerdir operasyon gününde ailem beni ararsa sarhoş gibi halimle nasıl konuşacağımı, operasyondan sonra eve döndüğümde kendime nasıl pansuman yapacağımı vs düşünüyorum. İnsan hiç bilmediği bir süreç olduğu için kafasında kuruyor, sanki kalp ameliyatına girecekmiş gibi abartıyor açıkçası. 🥲
Senin adına da çok sevindim hafif bir şekilde atlattığını umut ediyorum şu an. Dediğin gibi inşallah sen, ben, bu yazıyı okuyan okumayan herkes en yakın zamanda iyileşir. Buna gerçekten ihtiyacımız var mental olarak. ❤️*🩹

Çok teşekkür ederim Arya. Buraya yazacağımı hiç düşünmezdim açıkçası. Ama böyle bir platformun olması ve aktif bir şekilde sizinle konuşabiliyor olmak o kadar rahatlatıcı ki anlatamam. İnternette çok büyük bir bilgi kirliliği mevcut. Bunların yarısı insanı korkuya düşürürken yarısı da süreci ciddiye almamasına sebep oluyor. Onlarca doktorun yazısını okuyup YouTube videolarını izledim. Hepsinin dediği tek bir şey var, eğer sizde siğil varsa korkmanıza gerek yok yüksek riskli olmanız aşırı düşük ihtimal. Ama nedense hem burada hem de sonrasında çevremden öğrendiğim kadarıyla birçok kişinin hem siğili ve hem de yüksek riskli HPV virüsü varmış.

Bu arada gerçekten stres yüzünden günlerdir bitkisel hayatta gibiydim. Her gün foruma girip destek ekibim bir şey yazmış mı diye kontrol ediyorum, çok daha iyi geliyor. 😅 Biraz daha stresli düşünceleri bırakmayı başardım en azından. O kadar kafama takmışım ki bu durumu, doktorun bana HPV'den kurtulmak için neler yapmam gerektiğini anlattığı bir rüyayla uyandım. Bu sürecin bir yandan da hayatımda bir dönüm noktası olduğunu düşünüyorum nedense. Kendimi daha fazla korumam ve kendi değerimi bilmem gerektiğini anlattı sanki bana. Belki de sürecin duygusallığıyla saçmalıyorum, bilemiyorum. 🙃

Umarım en kısa zamanda ben de senin gibi çevremdekilere "x zamandır hpv negatifim" diyebileceğim zamana ışınlanırım. Ki zaten korktuğum şey HPV değil, ailemin bir şekilde bundan haberdar olması. Yoksa HPV'yi yenmemiz konusunda en ufak bir şüphem yok.

Bu arada bu süreci yaşarken cinsellikten uzak durmam gerektiğini duymaya bile gerek yok. Tam anlamıyla düşününce bile midem bulanmaya başladı. Aseksüellik yüklendi bir anda bünyeme. Yaşadığım bu travma için tedavi sürecimi tamamladıktan sonra psikoloğa da gitmeyi düşünüyorum. Yoksa erkeklerle pek barışamayacak gibi duruyorum. :')

Son olarak AHCC'den çok umutluydum ama sağlığımı tehlikeye atmak da hiç istemiyorum. Nedense biraz tanımlayıcı bir hastalık olduğu için anonimliğimi korumak adına burada söyleyemiyorum bağışıklık sistemi hastalığımı. Ama kesinlikle D vitamini için takviye satın alacağım eczaneden. Koterle yaktırdıktan sonra umarım çıkmaz ama çıkarsa da dediğin gibi kriyoterapiyi deneyeceğim. Şu an tek umudum HPV Smear'imde yüksek riskli hiçbir şeyin çıkmaması, işlemden sonra siğillerden ömür boyu kurtulmuş olmak.

Bu arada şunu da sormak istiyorum. Doktor bana operasyon öncesi bölgeyi temizlemen gerekiyor dedi. Ama jilet yok, tüy dökücü yok, ağda yok... Ameliyat eldiveniyle de canımın çok yanacağını biliyorum. Makasla kısaltmak da bölgeyi temizlemek için çok uygun değil gibi geliyor. Acaba hastaneye o gün jilet götürsem de doktorun yapmasını mı rica etsem? Ne çözüm bulabilirim bilmiyorum. Kıllar yüzünden bir iki siğili gözden kaçıracaklar diye endişe kapladı içimi. Sonra kalan o bir iki siğil yayılıp tekrar aynı şeyi yaşamama sebep olur diye endişeleniyorum. Bu konuda fikrin var mı? Yine uzun oldu kusura bakma ama burada mektup arkadaşıymışız gibi de hissetmiyor değilim. 🥲

Alıntı:

---

trying Nickli Üyeden Alıntı

Benim de anal bölgede biraz siğillerim var. Hep genital bölgede duyduğum için biraz endişelenmeye başlamıştım ama senden duyunca çok daha iyi hissettim. Genel cerrahi pek de incelemedi açıkçası ama dıştakileri yaktır, içerde varsa onu gastroenterolojiye gidip öğrenirsin anca dedi. Yaktırma işleminden yaklaşık 10 gün sonraya gastroenteroloji randevusu buldum, ona gideceğim kontrol için. Senin iç kısımda hiç siğil var mıydı? Doktor bana anal ilişkiye girip girmediğimi sordu, ben de hiç girmediğimi söyleyince bu sayede içerde olmasına pek ihtimal vermediğini söyledi.
O kadar iyi anlıyorum ki, günlerdir operasyon gününde ailem beni ararsa sarhoş gibi halimle nasıl konuşacağımı, operasyondan sonra eve döndüğümde kendime nasıl pansuman yapacağımı vs düşünüyorum. İnsan hiç bilmediği bir süreç olduğu için kafasında kuruyor, sanki kalp ameliyatına girecekmiş gibi abartıyor açıkçası. 🥲
Senin adına da çok sevindim hafif bir şekilde atlattığını umut ediyorum şu an. Dediğin gibi inşallah sen, ben, bu yazıyı okuyan okumayan herkes en yakın zamanda iyileşir. Buna gerçekten ihtiyacımız var mental olarak. ❤️*🩹

---

Benim iç kısma da genel cerrah bakıyor bu arada. Ben gittiğim de sanki bi tane içerde var gibi demişti ve bana da sordu anal ilişkin oldu mu diye. Olmadı ama maalesef içerde olma ihtimali oluyor. Onun için o geçici bir şey de olabilir dedi benim iç kısım için randevum 9 şubatta. Baya var ama iyi oldu o kadar geç olması çünkü psikolojik olarak biraz yıprandım. Bu hastalığı alınca maalesef o da mı var bu da mı var kafasına giriyorsun. Benim hiç vajina kısmımda yok. Hpv yi kabullendim artık. İşlemden falan hiç korkma. İşlem bu hastalığın bence en kolay kısmı. Ben psikolojik olarak yıprandım. Bu siteden çok güzel arkadaşlıklar kurdum sağ olsun bana ilaç oldular. Öyle öyle şimdi biraz toparladım. Stresten uzaklaştıkça hpv den uzaklaşıyorsun bağışıklık arttırdıkça hpv den uzaklaşıyorsun. Tamamen böyle. Buna kendini inandırdıgında zafer senindir ❤

Alıntı:

---

trying Nickli Üyeden Alıntı

Dediğin gibi virüsün türünü öğrenmek için HPV Smear testini yaptırdım. 10-15 gün sonra sonuçları öğreneceğim. O zaman yine burayı güncellerim.

Ben ailemin olumsuz tepkisini kestirebildiğim için söylemeyi aklımdan bile geçirmedim açıkçası. Gerçekten iyi olmak tek isteğim. Çok korkuyorum, bir an bile düşünmeden duramıyorum. Bu yazdıkların için çok teşekkür ederim bana gerçekten moral oldu.

Bu süreci tek başıma atlatamazdım herhalde. En yakın arkadaşıma buradan teşekkür ediyorum. Bunu okuduğunu biliyorum. :')

Hepimiz en yakın zamanda çok iyi olalım. Tek dileğim bu.

Bu arada koterle yakılma işlemi hakkında bilgi alabilir miyim eğer bu süreci geçirdiysen? Acı oluyor mu? Ne kadar sürüyor işlem? Bayıltma diyorlar ya onun etkisi ne zaman geçer? Kafamda böyle sorular var doktorum artık delirdiğimi düşünmesin diye soramadım. :')

---

Benimde en yakın arkadaşım bu konudaki en büyük şansım , sende çok şanslısın.. ben hiç koterle işlem yaptırmadım tip16 var bende kolposkopide genel anestezi oldum doktor siğil yoktu olsaydı yakacaktım dedi. benim ki yüksek riskli tip olduğundan siğil yapmıyor sanırım. Ama ağzımda olan siğilleri lazerle yaktırlar anestezi ve uyuşturucu olmadan . epilasyonda bile uyuşturucu krem süren ben ona dayandım çünkü varlığı o kadar rahatsız edici ki biran önce gitsin de ne olursa olsun diyor insan. Bu işlemlerde bayıltma olsa bile bir şey olmamış gibi akşam evine gidebiliyorsun merak etme..

Alıntı:

---

trying Nickli Üyeden Alıntı

Çok teşekkür ederim Arya. Buraya yazacağımı hiç düşünmezdim açıkçası. Ama böyle bir platformun olması ve aktif bir şekilde sizinle konuşabiliyor olmak o kadar rahatlatıcı ki anlatamam. İnternette çok büyük bir bilgi kirliliği mevcut. Bunların yarısı insanı korkuya düşürürken yarısı da süreci ciddiye almamasına sebep oluyor. Onlarca doktorun yazısını okuyup YouTube videolarını izledim. Hepsinin dediği tek bir şey var, eğer sizde siğil varsa korkmanıza gerek yok yüksek riskli olmanız aşırı düşük ihtimal. Ama nedense hem burada hem de sonrasında çevremden öğrendiğim kadarıyla birçok kişinin hem siğili ve hem de yüksek riskli HPV virüsü varmış.

Bu arada gerçekten stres yüzünden günlerdir bitkisel hayatta gibiydim. Her gün foruma girip destek ekibim bir şey yazmış mı diye kontrol ediyorum, çok daha iyi geliyor. 😅 Biraz daha stresli düşünceleri bırakmayı başardım en azından. O kadar kafama takmışım ki bu durumu, doktorun bana HPV'den kurtulmak için neler yapmam gerektiğini anlattığı bir rüyayla uyandım. Bu sürecin bir yandan da hayatımda bir dönüm noktası olduğunu düşünüyorum nedense. Kendimi daha fazla korumam ve kendi değerimi bilmem gerektiğini anlattı sanki bana. Belki de sürecin duygusallığıyla saçmalıyorum, bilemiyorum. 🙃

Umarım en kısa zamanda ben de senin gibi çevremdekilere "x zamandır hpv negatifim" diyebileceğim zamana ışınlanırım. Ki zaten korktuğum şey HPV değil, ailemin bir şekilde bundan haberdar olması. Yoksa HPV'yi yenmemiz konusunda en ufak bir şüphem yok.

Bu arada bu süreci yaşarken cinsellikten uzak durmam gerektiğini duymaya bile gerek yok. Tam anlamıyla düşününce bile midem bulanmaya başladı. Aseksüellik yüklendi bir anda bünyeme. Yaşadığım bu travma için tedavi sürecimi tamamladıktan sonra psikoloğa da gitmeyi düşünüyorum. Yoksa erkeklerle pek barışamayacak gibi duruyorum. :')

Son olarak AHCC'den çok umutluydum ama sağlığımı tehlikeye atmak da hiç istemiyorum. Nedense biraz tanımlayıcı bir hastalık olduğu için anonimliğimi korumak adına burada söyleyemiyorum bağışıklık sistemi hastalığımı. Ama kesinlikle D vitamini için takviye satın alacağım eczaneden. Koterle yaktırdıktan sonra umarım çıkmaz ama çıkarsa da dediğin gibi kriyoterapiyi deneyeceğim. Şu an tek umudum HPV Smear'imde yüksek riskli hiçbir şeyin çıkmaması, işlemden sonra siğillerden ömür boyu kurtulmuş olmak.

Bu arada şunu da sormak istiyorum. Doktor bana operasyon öncesi bölgeyi temizlemen gerekiyor dedi. Ama jilet yok, tüy dökücü yok, ağda yok... Ameliyat eldiveniyle de canımın çok yanacağını biliyorum. Makasla kısaltmak da bölgeyi temizlemek için çok uygun değil gibi geliyor. Acaba hastaneye o gün jilet götürsem de doktorun yapmasını mı rica etsem? Ne çözüm bulabilirim bilmiyorum. Kıllar yüzünden bir iki siğili gözden kaçıracaklar diye endişe kapladı içimi. Sonra kalan o bir iki siğil yayılıp tekrar aynı şeyi yaşamama sebep olur diye endişeleniyorum. Bu konuda fikrin var mı? Yine uzun oldu kusura bakma ama burada mektup arkadaşıymışız gibi de hissetmiyor değilim. 🥲

---

Merhabalar :)

O zaman mecbur tüy dökücü yapman gerekiyor temiz olması isteniyorsa, sigil olan yerlere dikkatli sür, 3 dakikalık olan tüy dökücüden al, cildinde fazladan bekletme, sesununki iyiydi diye hatırlıyorum yani tam emin değilim çok zaman oldu, sesu tüy dökücüye bakabilirsin.
Her seferinde doktor tertemiz istiyorum derse, doktora durumu anlatırız, sanki kendi bilmiyormuş gibi... :) Ama jilet kesinlikle yasak..
Ameliyat eldiveni ile canın cok yanmayabilir, ben de deneyimlemeden önce öyle düşünüyordum ama eldiven olunca çok sıkıntı olmuyor, bir ara denersin.

Ahcc kullanamayacağın için kendine güzel bir beslenme planı yap derim. Bu planda, brokoli, kivi, yeşil ince sivri biber (tatlı olan) mutlaka olsun. Fazla şekerli beslenmeden uzak dur derim, antioksidan ve c vitamini yüksek beslenmeni öneririm. Kısaca bağışıklığını iyi beslenme ve kullanıyorsan sigara-alkolü hayatından çıkarmakla, ve başka destekleyici (otoimmun rahatsızlıgı varken kullanabileceğin en azından) takviyelerle yükseltebilirsin.

Alıntı:

---

Happymappy Nickli Üyeden Alıntı

Benim iç kısma da genel cerrah bakıyor bu arada. Ben gittiğim de sanki bi tane içerde var gibi demişti ve bana da sordu anal ilişkin oldu mu diye. Olmadı ama maalesef içerde olma ihtimali oluyor. Onun için o geçici bir şey de olabilir dedi benim iç kısım için randevum 9 şubatta. Baya var ama iyi oldu o kadar geç olması çünkü psikolojik olarak biraz yıprandım. Bu hastalığı alınca maalesef o da mı var bu da mı var kafasına giriyorsun. Benim hiç vajina kısmımda yok. Hpv yi kabullendim artık. İşlemden falan hiç korkma. İşlem bu hastalığın bence en kolay kısmı. Ben psikolojik olarak yıprandım. Bu siteden çok güzel arkadaşlıklar kurdum sağ olsun bana ilaç oldular. Öyle öyle şimdi biraz toparladım. Stresten uzaklaştıkça hpv den uzaklaşıyorsun bağışıklık arttırdıkça hpv den uzaklaşıyorsun. Tamamen böyle. Buna kendini inandırdıgında zafer senindir ❤

---

HappyMappy💓💘

İşlemden çok korkuyordum ama buradaki güzel dostlarım sayesinde tüm kara bulutlar gitti. En yakın zamanda hepimiz için güzel sağlıklı günler geliyor eminim buna. Bağışıklığı ve psikolojiyi çözersek sorun bitecek :') <3

Çok geçmiş olsun. Umarım en yakın zamanda negatife dönersin. <3

Siğilleri öğrendiğim gün sigarayı bıraktım :') Şimdi stresliyken nasıl içesim geliyor anlatamam. Ama bu sayede sigarayı da bıraktım diye yorumluyorum şu anda. Toksik pozitiflik yaparak geçireceğim bu süreci biraz 🙃

Ameliyat eldivenini deneyeceğim bi. Bu hastalık sağ olsun kendimi 1920'de yaşıyormuş gibi hissediyorum 😅
Anladığım kadarıyla forumun kurucularındansın. Şunu söylemem gerekiyor ki, burayla tanışmadan önce delirmek üzereydim. Günlük hayatı tamamen bırakmıştım. Sana ve vaktini ayırıp cevap veren tüm arkadaşlara sonsuz teşekkür ederim. Bunun benim için ne kadar anlamlı olduğunu bilemezsiniz.

Alıntı:

---

trying Nickli Üyeden Alıntı

Selamlar,

Ben 25 yaşındayım. Bundan yaklaşık 1 buçuk ay önce vajinal bölgemde pütürtüler fark ettim. Bu pütürtülerin yanı sıra zamanla siğil de çıkmaya başladı. Hemen özel bir hastaneye gittim. Doktor muayene ettiğinde siğilleri görünce HPV olduğumu söyledi. Smear yaptırdım. Smear'im temiz çıktı. Ancak yakma işlemini ailemle yaşadığım için korktum ve yaptıramadım.

Bu olayın üzerinden yaklaşık 20 gün geçtikten sonra birkaç gün önce şehir değiştirdim ve arkadaşımla birlikte devlet hastanesinde kadın doğuma gittik. Kadın doğum siğillerin anüse yaklaştığını söyleyerek genel cerrahiye yönlendirdi. O an gerçekten hayatım bitmiş gibi hissettim. Aynı gün genel cerrahiye gittim ve görünen siğillerin yakılabileceğini söyledi. Ayrıca çok büyük bir HPV, HIV ve AIDS salgını olduğunu, benim yaşlarımda birçok genç kadının geldiğini üzülerek söyledi.

Bir yandan bağışıklık sistemi hastalığım olduğu için çok korktum. Aynı zamanda ailemden gizli bir şekilde bu süreci yaşamaya çalışmak beni gerçekten çok yordu. Çünkü benim ailemin kesinlikle kabul edebileceği bir durum değil bu.

Dün özel hastanede HPV Smear'imi de verdim. Devlet hastanesindeki doktor şu an pek de gerekli olmadığını, yaşımın genç olduğu için kendi kendine yenebileceğini söylemişti ama bu belirsizlikle yaşamak yerine testi vermeyi tercih ettim. Çünkü gerçek anlamda uzun yıllardır yaşamadığım kadar büyük bir anksiyete krizinin içine düştüm.

Dün gittiğim özel hastanedeki doktor kontrollerinin ardından HPV Smear'imin %80 temiz çıkacağını düşündüğünü söyledi. Zaten yüksek riskli çıkarsa da herhangi bir şey yapılmayacağını, sadece düzenli test yaparak negatife döndü mü diye bekleyeceğimizi söyledi. Ve istersem yarın hemen yakma işlemini de yaptırabileceğimi söyledi. Bu arada 4k fiyat verdiler bana. Belki faydası olur size diye eklemek istedim.

Açıkçası bu durumda benim için paranın hiçbir önemi yok. Çünkü her şeyden önemlisinin kendi sağlığım olduğunu düşünüyorum. Özel hastanedeki randevumun ardından devlet hastanesindeki doktorumun yanına geçtim. O da sakinleşmemi, korkulacak bir durumun olmadığını söyledi. Anesteziyle görüştük ve genel anestezi olmayacağını, sadece bayıltılacağımı söylediler. Onlar da bana 1 hafta sonra yakma işlemi için gelmemi söylediler.

Tedavi süreci hakkında detaylı bilgi almak inanın beni çok rahatlattı. Çünkü günlerdir saçlarım beyazlamış gibi hissediyordum. Ne yemek yiyebildim, ne uyuyabildim, uyuduğumda da düşüncelerim yüzünden uyandım. Hayatım tam anlamıyla durdu. Arkadaş çevremde HPV ile mücadele eden tanıdıkları olan kişler benimle konuşarak beni rahatlattılar. Çoğunda yüksek riskli HPV olduğunu ama zamanla yendiklerini öğrendim. AHCC'yi de bu kişilerden biri önerdi bana. Onu da alıp başlayacağım bir an önce.

Bu süreci ailesinden gizli bir şekilde yürütmeye çalışan arkadaşlar beni anlayacaktır. Gerçekten çok yıpratıcı oldu. Örneğin devlet hastanesindeki operasyonum için telefonuma SMS geldi. Ben saatlerce "Acaba bu SMS babama da gitmiş midir?" diye düşüncelere daldım. Anlayacağınız büyük bir overthinking döngüsüne girdim. Gittiğim her iki doktor da bana sakin olmamı söylese de artık operasyonun gerginliğinden çok ailem öğrenir mi gerginliğine döndü benimkisi. Bir de burayı keşfettim ve saatlerdir okuduğuma göre bazılarının siğilleri tekrarlamış. Bu da beni korkuttu açıkçası. Her hasta biriciktir ama nihayetinde okudukça insan korkmuyor değil.

Bu arada yaptığım ilk şeylerden biri e-Nabız'ımdaki ayarlarda hasta yakını kısmına arkadaşımın telefon numarasını eklemek ve sadece muayene olduğum doktorun verilerimi görebilmesi seçeneğini işaretlemek oldu. Ailemdeki herhangi bir kişiye gittiği doktor veya sağlık kuruluşu bu konuda bilgi verir mi? Bunun stresi yüzünden midemde yara açılmış gibi hissediyorum.

HPV psikolojimi gerçekten alt üst etti. Yazdıklarımdan da anlayabileceğiniz üzere overthinking'e çok müsat bir yapım var. Ailesinden gizli bir şekilde bu süreci tamamlayanlar yazabilirse belki ben de biraz daha iyi hissederim. Bir hafta sonra operasyonum var, onun hakkında da burayı güncelleyeceğim. Umarım her şey hepimiz için çok güzel olur. Tek dileğim bu.

---

Trying kuşum merhaba,
Biraz geç görmüşüm gibi oldu ama yine de yazmak istedim. Benim hikayem bu sitedekilerden biraz daha farklı ama yine de her duyguyu en yoğun yaşayanlardan biri olduğumu tahmin ettiğim için bu işin psikolojik kısmında isteyen herkese her türlü desteği vermeye hazırım.
İlk şoku atlatmak çok uzun sürüyor, o yüzden bir süre tuhaf ve kötü hissetmen inanılmaz normal ve olağan. Ama HPV hakkında şunu söyleyeyim; gittiğim her doktor, buradakiler, youtubeda izlediğim her kadın doğum doktoru hepsi ama hepsi bu hastalıktan korunmanın %100 bir yolu olmadığını söylüyor. Yani herkesin o kadar başına gelebilecek bir şey ki. Hadi benim kendi b*k yemelerim yüzünden, çok eşlilikten oldu diyelim. Daha yeni hayatı boyunca ilk kez ilişkiye girmiş (sevgilisiyle) bir kız arkadaşıma da bulaştı. Evli çiftlerde de oluyor. Bu olabilitesi olan, %100 engellememizin mümkün olmadığı, yaygın ve en önemlisi tedavi edilebilir bir hastalık. O yüzden önce sakinleş ve geçeceğine emin ol. Çünkü sana yemin ederim geçecek.
Bence bu hastalıktaki en büyük sorunlardan biri aileye söyleyememek. Çünkü ilk kez duyduğun bir hastalık söz konusu, belki çevrende bilen ve yaşayan yok, ve her şeyi tek başına halletmek zorundasın. Aileme ben de söyleyemezdim ve söylemedim de. Bu durumu tek başıma üstlenmem gerekiyordu. Yakın arkadaşım bana da çok destek oldu ama gün sonunda en bilgili bendim. Bazen acaba ailem bilse daha mı rahat hissederdim, daha mı güvende hissederdim diye çok düşündüm ve çok ağladım. Ailemin yanında kaç kez krizler geçirdim, anlatamadım. Bu işin en zor kısımlardan biri bence bu. Ama kendimi şöyle rahatlattım; yetişkin bireyleriz artık ve ailemiz her şeyimizi bilmek zorunda değil. Ve bu zaten %98 atlatılan bir hastalık. Tek başına halledebilirsin, ki hallettim de. Sen de halledeceksin.
Öğrenme şansları da gerçekten zor. Ben de bundan çok ama çok korktum. Her gittiğim özel klinikte e-devlete girmiyorsunuz değil mi diye 100 kere teyit ettim. Sistemde gözükürse gizledim. 1 sene oldu neredeyse annemle beraber birkaç kez doktorlara da gittim. Hatta aşı için annemle beraber jinekologa gittik. Hiçbir şekilde oradaki doktor da hiçbir şey görmedi sistemden (ki zaten özele gitmiştim o ayrı ama). Yani biri gidip ailene söylemedikçe öğrenmezler. E-nabız ve e-devlet vs şifrelerini değiştir ve sende kalsın. Başka türlü imkansız. İçin çok rahat olsun.
Ben koteri de lazeri de deneyimledim. İki bölgedeydi benimkiler, birine koter birine lazer yapıldı. İkisinden de memnunum, bir daha çıkmadı bende hiç. Acı konusunda asla acı hissetmedim. Hatta beni bayıltmadılar bile koterde. Kasığıma bir lokal anestezi iğnesi yaptılar o kadar. Ki zaten o an ben "bir an önce kurtulayım alsınlar şu siğili" kafasında olduğum için acısı umurumda da olmamış olabilir. Kurtulacağını düşün ve rahatla. Belki çoktan olmuşsundur gerçi de.
Bundan 1 sene sonra bu günleri arkadaşlarınla gülerek hatırlayacaksın. Bunun hakkında şaka yapabiliyor da olacaksın. Emin ol buna yani. Gencizzz daha :))
Bağışıklık konusunu hastalığın için doktoruna danışmanı öneririm. Onun dışında doktora gidip kan değerlerine baktırıp düşük olan değerlerine takviye alabilirsin sadece. Bağışıklığın için nokta atışı olur sanki.
Arya zaten söylüyor sen de biliyorsundur, cinsellikten uzak duruyoruz, jilet kullanmıyoruz, kendimize iyi bakıyoruz. Bu kadarrr. AHCC bence çok etkili ama ahcc kullanmadan, bu siteden haberi bile olmadan atlatan birsürü insan var. Normal bağışıklık güçlendiricilerle de atlatılır yani bana kalırsa.
Cinsellikten ben de 1 senedir uzağım, negatif olmama rağmen hala erkeklerden korkuyorum :)) Ama o da geçecek eminim.
Ne zaman konuşmak istersen bana özelden ulaşabilirsin.
Başkaları da bana ulaşabilir.
Psikolojik anlamda herkesi rahatlatmaya hazırım, sabaha kadar konuşabiliriz :))

Sevgiler <3

Başkalarına laf yetiştirmekten kendi başlığımı tamamen unutmuşum. :P

"Yakın arkadaşım bana da çok destek oldu ama gün sonunda en bilgili bendim." bu cümlen bana o kadar gerçek geldi ki. Son birkaç gündür bunun üzerine düşünüyorum gerçekten. Herkes yanımda gibi ama aslında kafamı yastığa koyduğumda tek başıma olduğumu çok iyi biliyorum.

e-Nabız'da sistemimi SMS dışında hiçbir hekimin göremeyeceği şekilde kapattım. Çok boş bir korku yaşatmışım kendime diyorum. Günlerce tek düşündüğüm buydu. İnsan gerçekten kendini yiyip bitiriyor. Siğillerimi koterle yaktırdım ama bugün ortalama 6.cı günüm ve hala siğillerimin bir kısmı duruyor. Düşenleri gördüm evet ama kalanlar da kaldı benimle henüz gitmediler... En çok da anüse yakın olanlar sıkıntı yaratıyor bana çünkü tuvaletimi yaparken ve yaptıktan sonra hafif bir acı oluyor.

İstediğim tek şey dediğin gibi bundan bir sene sonra bu süreci gülerek anlatmak. Şimdi bile savunma mekanizması olarak bu duruma gülmeyi tercih ediyorum. Çok daha iyi geliyor. Ama bazen kafama saçma şeyler takılmıyor değil. Mesela şu anda bir anda yurtta kalmam gerekirse HPV nedeniyle yurda alınmaz mıyım bunu bile düşünüyorum. Ki şu an yurtta kalma durumum yok bile 😅

Benim bağışıklık sistemi rahatsızlığım olduğu için her 3 ayda bir kan testleri yapılıyor. Tüm kanlarım çok iyi şükür ki. Sigarayı da HPV olduğumu öğrendiğim gün bıraktım. 2 haftadır içmiyorum... Canım nasıl çekiyor bir bilsen :')

Cinsellikten zaten uzağım, aklımın ucundan bile geçmiyor bu süreçte. 🥲 Tek sorunum şu an tüylerimi alamamak. Ki artık tüy değil kıl desem daha doğru olacak ahaha. Gerçekten çok tatlı bir insansın. Bu aşırı tatlı mesajın için teşekkür ederim. Ben de her zaman yanındayım... Atlatacağız hep beraber <3

Bu arada başımdan geçen bir şeyi anlatmak istiyorum. Aslında buraya yazıp kimsenin keyfini kaçırmak istemiyordum ama bunu insanların bilmesini istediğime karar verdim. Koter yapılacağı gün başıma binbir türlü aksilik geldi. Neyse en sonunda sabah 10.30 gibi beni operasyon alanına aldılar. Orada altıma ameliyat eteği verdiler. Onu giyinirken bir kadın yanıma geldi "vah yavrum küçücüksün şuna bak" vs gibi cümleler kurdu. Normalde sakin biriyimdir ama o an kadına çıkıştım ve şu an hassas bir an yaşadığımı benden uzak durmasını, acınacak bir halim olmadığını söyledim. O da hemen özür dileyip benim yaşlarımda kızı olduğunu söyledi.

Neyse diyerek operasyon bekleme alanına gittim. Benim gibi operasyona girmeyi bekleyen 45-55 yaş aralığında 5-6 kadın orada oturuyordu. Orayı altın gününe çevirmişlerdi. Birbirlerine hastalıklarını anlatıp konuşuyorlardı. Ben içeri girince gözler bana çevrildi. Yaş olarak onlardan gencim, 25 yaşındayım ama genelde insanlar 20 gösterdiğimi söyler, tüm bunların üstüne bir de operasyonda zorluk olmasın diye saçlarımı iki yandan örmüştüm. İyice küçük görünüyordum yani 😅

Bir süre beklediler ama sormak için can attıklarını biliyordum. En sonunda biri dayanamayıp sordu canım senin neyin var diye. Siğillerimi yaktırmaya geldim dedim. Bir kadın atladı "Sen evli misin ki?" diye. Hayır dedim. Başka bir kadın da hemen atladı "İlla o yolla bulaşmıyor, havuzdan falan da bulaşıyor" diye. Dedim ki hayır bana normal yolla bulaştı. Ayrıca bundan kime ne dedim en sonunda...

Dışarıdaki bekleme salonunda arkadaşım bekliyordu. İçeri girdiğimde hasta yakınlarından bazılarının arkamdan "içeri küçük bir kız girdi" diye konuştuğunu bana söyledi. İnsanlar gerçekten çok yorucular...

Operasyondan çıktıktan sonra anesteziden uyandırıldım ve yaklaşık 10 dakika boyunca sinir krizi geçirip ağladım. O kadar çok ağlamışım ki doktoru çağırmışlar :D Burada altını çizmek istediğim şey şu; kesinlikle acısız ve hiçbir zorluk yaşatmayan bir operasyon yaşamışken beni ağlatan şey insanların bana yaklaşımı oldu. Kendimi iğrenç hissetmeme sebep oldular. Karşılaştığım bu muamele yalnızca hastalardan değil, kimi zaman doktorlardan da geliyor. HPV aslında yorucu değil, toplum baskısı yorucu. Eminim ki toplum baskısı olmasa hiçbirimiz bu kadar yıpranmazdık. Bunu sizinle de paylaşmak istedim... 💔

Alıntı:

---

trying Nickli Üyeden Alıntı

Bu arada başımdan geçen bir şeyi anlatmak istiyorum. Aslında buraya yazıp kimsenin keyfini kaçırmak istemiyordum ama bunu insanların bilmesini istediğime karar verdim. Koter yapılacağı gün başıma binbir türlü aksilik geldi. Neyse en sonunda sabah 10.30 gibi beni operasyon alanına aldılar. Orada altıma ameliyat eteği verdiler. Onu giyinirken bir kadın yanıma geldi "vah yavrum küçücüksün şuna bak" vs gibi cümleler kurdu. Normalde sakin biriyimdir ama o an kadına çıkıştım ve şu an hassas bir an yaşadığımı benden uzak durmasını, acınacak bir halim olmadığını söyledim. O da hemen özür dileyip benim yaşlarımda kızı olduğunu söyledi.

Neyse diyerek operasyon bekleme alanına gittim. Benim gibi operasyona girmeyi bekleyen 45-55 yaş aralığında 5-6 kadın orada oturuyordu. Orayı altın gününe çevirmişlerdi. Birbirlerine hastalıklarını anlatıp konuşuyorlardı. Ben içeri girince gözler bana çevrildi. Yaş olarak onlardan gencim, 25 yaşındayım ama genelde insanlar 20 gösterdiğimi söyler, tüm bunların üstüne bir de operasyonda zorluk olmasın diye saçlarımı iki yandan örmüştüm. İyice küçük görünüyordum yani 😅

Bir süre beklediler ama sormak için can attıklarını biliyordum. En sonunda biri dayanamayıp sordu canım senin neyin var diye. Siğillerimi yaktırmaya geldim dedim. Bir kadın atladı "Sen evli misin ki?" diye. Hayır dedim. Başka bir kadın da hemen atladı "İlla o yolla bulaşmıyor, havuzdan falan da bulaşıyor" diye. Dedim ki hayır bana normal yolla bulaştı. Ayrıca bundan kime ne dedim en sonunda...

Dışarıdaki bekleme salonunda arkadaşım bekliyordu. İçeri girdiğimde hasta yakınlarından bazılarının arkamdan "içeri küçük bir kız girdi" diye konuştuğunu bana söyledi. İnsanlar gerçekten çok yorucular...

Operasyondan çıktıktan sonra anesteziden uyandırıldım ve yaklaşık 10 dakika boyunca sinir krizi geçirip ağladım. O kadar çok ağlamışım ki doktoru çağırmışlar :D Burada altını çizmek istediğim şey şu; kesinlikle acısız ve hiçbir zorluk yaşatmayan bir operasyon yaşamışken beni ağlatan şey insanların bana yaklaşımı oldu. Kendimi iğrenç hissetmeme sebep oldular. Karşılaştığım bu muamele yalnızca hastalardan değil, kimi zaman doktorlardan da geliyor. HPV aslında yorucu değil, toplum baskısı yorucu. Eminim ki toplum baskısı olmasa hiçbirimiz bu kadar yıpranmazdık. Bunu sizinle de paylaşmak istedim... 💔

---

Ay şaka gibi ya.. Cnm sen evli misin ki falan diye sorması.. Özellikle küçük düşürüp utandırmaya çalışmak resmen.

Dönüp böylelerine ''cnm galiba kocan seni aldatmış, çünkü bu virüsü eğer evliysen durup dururken alman mümkün değil -önceden beri yoksa-'' demek istiyorum :D

"İlla o yolla bulaşmıyor, havuzdan falan da bulaşıyor" diye de kendilerini avutuyorlar. Koptum ''hayır bana normal yolla bulaştı'' demene, helal kız :)

Her cümlelerinde beni küçük düşürmeye çalışmak yatıyordu gerçekten. O an umrumda değil sanmıştım ama meğer çok umrumdaymış, anestezinin etkisinden sonra katarsis yaşayınca anladım. :')

Gerçekten öyle bu arada onlardan da kimisi koter işlemi için gelmişti. Benim yerime utanacaklarına kendi evliliklerine baksalar çok daha iyi olur gibi 😅

Alıntı:

---

trying Nickli Üyeden Alıntı

Başkalarına laf yetiştirmekten kendi başlığımı tamamen unutmuşum. :P

"Yakın arkadaşım bana da çok destek oldu ama gün sonunda en bilgili bendim." bu cümlen bana o kadar gerçek geldi ki. Son birkaç gündür bunun üzerine düşünüyorum gerçekten. Herkes yanımda gibi ama aslında kafamı yastığa koyduğumda tek başıma olduğumu çok iyi biliyorum.

e-Nabız'da sistemimi SMS dışında hiçbir hekimin göremeyeceği şekilde kapattım. Çok boş bir korku yaşatmışım kendime diyorum. Günlerce tek düşündüğüm buydu. İnsan gerçekten kendini yiyip bitiriyor. Siğillerimi koterle yaktırdım ama bugün ortalama 6.cı günüm ve hala siğillerimin bir kısmı duruyor. Düşenleri gördüm evet ama kalanlar da kaldı benimle henüz gitmediler... En çok da anüse yakın olanlar sıkıntı yaratıyor bana çünkü tuvaletimi yaparken ve yaptıktan sonra hafif bir acı oluyor.

İstediğim tek şey dediğin gibi bundan bir sene sonra bu süreci gülerek anlatmak. Şimdi bile savunma mekanizması olarak bu duruma gülmeyi tercih ediyorum. Çok daha iyi geliyor. Ama bazen kafama saçma şeyler takılmıyor değil. Mesela şu anda bir anda yurtta kalmam gerekirse HPV nedeniyle yurda alınmaz mıyım bunu bile düşünüyorum. Ki şu an yurtta kalma durumum yok bile 😅

Benim bağışıklık sistemi rahatsızlığım olduğu için her 3 ayda bir kan testleri yapılıyor. Tüm kanlarım çok iyi şükür ki. Sigarayı da HPV olduğumu öğrendiğim gün bıraktım. 2 haftadır içmiyorum... Canım nasıl çekiyor bir bilsen :')

Cinsellikten zaten uzağım, aklımın ucundan bile geçmiyor bu süreçte. 🥲 Tek sorunum şu an tüylerimi alamamak. Ki artık tüy değil kıl desem daha doğru olacak ahaha. Gerçekten çok tatlı bir insansın. Bu aşırı tatlı mesajın için teşekkür ederim. Ben de her zaman yanındayım... Atlatacağız hep beraber <3

---

Kafanı yastığa koyduğunda tek başına hissetme psikolojisini çok ama çok iyi biliyorum. Ama şöyle düşün o kadar ciddi ve büyük hastalıklar var ki, allah korusun onlardan biri asla değil bu. Cilt hastalığı olarak bak buna, gerçekten herkes eninde sonunda atlatıyor o yüzden karalar bağlamak ve moral bozmak bize hiçbir şey katmıyor. Sana dediğime bakma 6 aydır negatif olmama rağmen hala ben de aynı şeyleri hissediyorum ama gerçekler bunlar :) Dediğim gibi yalnız ve korkmuş hissedersen bana özel mesajdan her zaman ulaşabilirsin.
Geçmeyen siğillere de canın hiç sıkılmasın. Geçmedi mi? Bir daha yakarlar. En etkili yöntemin koter ve lazer olduğunu düşünüyorum ben, burada okuduklarım da biraz o hissiyatı verdi bana. Neyle yaktılar seninkileri bilmiyorum söylemiş miydin ama geçmediğini düşünüyorsan farklı bir teknik sorabilirsin doktoruna. Zaten siğiller hayatının sonuna kadar sürekli çıkmıyor, başlarda sürekli çıkma eğilimindeymiş, sonradan yavaş yavaş azalıyor zamanla. Arya öyle söyler hep. O yüzden kalsa bile, yenisi çıksa bile, sen onları yaktırdıkça yavaş yavaş bitecek ve bir daha hiç çıkmayacak.
Yurt olayının zaten alakasız olduğunun farkındasın :) Ama ben de o kadar absürd şeyler düşündüm ki bu süreçte seni çok iyi anlıyorum. Bir arkadaşımda 21 yaşındayken çıkmıştı hpv (ilk ondan duymuştum, tip6ydı onunki). Doktoru ona "bu hastalık sende sadece kozmetik dert yaratır. Başka türlü asla etkilemez" demişti. Onu hatırlıyorum hala. Kozmetik bir dert gibi düşün, çıktıkça yakarız siğilleri hiç dert değil.
Sigarayı da bırakmışsın, kan değerlerin de süper. Hiçbir şeyciğin yok. Birkaç ay daha sabret, yavaş yavaş siğillerin geçecek zaten.
Tüy problemini de makasla kısaltmaya çalış elinden geldiğince. Ona maalesef yapacak bir şeyimiz yok :)

Seni doktorda resmen taciz eden insanlar da gerçekten komedi. Hiç umursama bile. Burada hepimiz genciz ve hepimiz aynı şeyi yaşadık. Onlar dünyadan bi haber :D

Yaklaşık bir hafta önce bende smear im temiz çıkmasına rağmen hpv pozitif olduğumu öğrendim. Tiplemesi ise 56 ve 66. Dünyam başıma yıkıldı. Günlerdir ne yemek yiyebiliyorum ne de bir şeyler içebiliyorum.Ailem bilmiyor bu konuyu. Bu süreci nasıl geçirebilirim. AHCC aldım günde 6 tane içiyorum. Yeşil çay içiyorum. Koterle siğilleri yaktırdım.Kaç ayda negatife dönülüyor aşağı yukarı. Aşırı korkuyorum. Bana yol gösterelirseniz çok sevinirim