HPV’nin Sınıflandırması

1960’lı yılların sonunda genital siğillerde viral partiküller elektron
mikroskopu ile tespit edilmiş ve bu partiküllerin deri siğillerininkine büyük
benzerlik gösterdiği saptanmıştır. Böylece HPV’nin deri ve genital bölge
siğillerinden sorumlu bulaşıcı bir ajan olduğu kabul edilmiştir.
1976 yılında ilk olarak Meisels, CIN ile HPV arasında bir ilişki
olduğunu göstermiştir. Aynı yıl Zur Hausen, HPV’nin seksüel yolla bulaşan bir
karsinojen olduğunu belirtmiştir ve o tarihten bu yana kadın genital sisteminin
HPV ile CIN, karsinoma in-situ (CIS) ve invaziv skuamöz hücre karsinomaları
ile ilişkili olduğu bilinmektedir
Son yıllarda HPV’nin farklı tiplerinin tanımlanması ve özellikle bazı
tiplerinin benign, premalign, malign ve malign skuamoz lezyonların
oluşmasında rolü olduğunun tespiti bu virüslere ilgiyi arttırmıştır

HPV’nin Sınıflandırması
HPV’ler genel olarak üç grupta incelenir
I. Kutanöz Tipler:
Anogenital bölge dışında siğil oluşumuna sebep olan HPV’ler bu
grupta yer alır.
II. Epidermodysplasia Verruciformis (EV) tipleri:
Derinin skuamoz kanserine ilerleme gösterir
III. Mukozal Tipler:
120 tipi belirlenen HPV’nin 40’ı genital bölgeyi enfekte etmek suretiyle
genital/nongenital mukozayı etkilerler. Bu grup HPV’ler anogenital sistemi
(vulva, vagina, serviks, anal kanal ve penis) solunum ve sindirim kanalıyla
birlikte oral kaviteyi de etkiler. Genital mukozal tipler asemptomatik enfeksiyonlardan, genital siğillere, malignansiye sebep olan kalıcı
enfeksiyonlara kadar geniş bir aralıkta klinik sonuçlar doğurur . Bu
sonuçlar, HPV’nin tipine bağlı olarak değişmektedir. Mukozal HPV tipleri
serviks kanseri yapma risklerine göre üç başlık altında incelenmektedir

HPV Tiplerinin Risk Kategorilerine Göre Sınıflandırılması:
Düşük Riskli Tipler 6,11,30,40,42,43,44,54,61,70,72,81
Olası Yüksek Riskli Tipler 26,53,66,68,73,82
Yüksek Riskli Tipler 16,18,31,33,35,39,45,51,52,56,58,59

a) Düşük Riskli HPV Tipleri:
Düşük riskli HPV’lerin neoplazi gelişiminde etkisinin olmadığı
düşünülmektedir. Bu grup HPV’ler ile enfeksiyon sonucunda ya
asemptomatik enfeksiyon gelişir ya da epitel hücrelerinin lokal
proliferasyonu sonucu cinsel aktif yetişkinlerin %1’inde genital siğil
oluşur. Benign genital siğillerin veya condyloma accuminatumun

%90’ından HPV 6 ve 11 sorumludur. Genital siğillerin 2/3’ünde HPV
6, 1/3’ünde ise HPV 11 etken olarak bulunmuştur.Genital
siğillerin sebebi düşük riskli tipler olsa da yüksek riskli HPV tipleri ile
karışık enfeksiyon görülebilmektedir .
b) Olası Yüksek Riskli HPV Tipleri:
Kanser gelişimi açısından yüksek riskli olduğundan
şüphelenilen, ancak malign oluşumlarla ilişkisi henüz yeteri kadar
aydınlatılmamış HPV tipleri bu grupta yeralır.
c) Yüksek Riskli HPV Tipleri:
HPV tiplerinden serviks kanseri ile ilişkili olanlar “yüksek riskli
tipler“ olarak karakterize edilmişlerdir. Anüs, vulva, penis ve serviks
karsinomunu kapsayan anogenital kanserler yüksek riskli tiplerle
ilişkilidir Genital HPV’lerin neredeyse yarısını yüksek riskli
tipler oluşturur .

HPV 16, servikal kanserlerin yaklaşık %50’sinde tespit edilmişken,
HPV 18, %15; HPV 31 ve 45 %10 -15’inde tespit edilmiştir
HPV Tip 16 ve 18, servikal kanser ve servikal intraepitelyal neoplazi
(CIN) olgularının yaklaşık %70'inden sorumludur.

Yard.Doç.Dr Levent TÜRK (Dr. Medusa) Muayehane: Küçük Langa Caddesi, No:30 – 12 YENİKAPI/ İSTANBUL 0505 600 40 10 – 0212 586 81 80 Mail: drleventturk@gmail.com